Wanneer verlies je opent
Je hebt een verlies meegemaakt dat jou zo diep heeft geraakt, dat alles wat je houvast gaf is weggevallen. Alles is anders geworden, het klopt niet meer. Niet alleen je binnenwereld, maar ook je gezin, de onderlinge dynamiek, de plek die ieder inneemt, en de familie waar je uit voortkomt. Het overlijden van één persoon werkt als vergrootglas. Wat ooit vanzelfsprekend was, is dat niet meer. Niets staat nog op dezelfde plek.
Rouw raakt niet alleen het gemis van degene die er niet meer is. Het maakt zichtbaar wat er al langer speelde, maar eerder gedragen, weggestopt of niet benoemd werd. Patronen en dynamieken binnen het gezin en de familie worden uitvergroot. Spanningen, stiltes, rollen en verwachtingen komen scherper aan het licht. Niet omdat het verlies dit veroorzaakt, maar omdat het niets meer toedekt.
Dit verlies kan recent zijn, of al jaren geleden hebben plaatsgevonden. De tijd maakt daarin weinig verschil. Wat is aangeraakt, blijft voelbaar. Dagelijks, in je lichaam, in je relaties, in je manier van overleven, in plaats van voluit te kunnen leven. Het leven zoals je het kende, werkt niet meer.
Het verlies heeft je opengebroken en ontwricht tegelijk. Dit openbreken kan verschillende vormen aannemen — het verlies van een kind, een partner, een ouder, of het verlies van gezondheid.
Er is iets in jou geopend wat niet meer gesloten kan worden. Er is een tijd vóór het overlijden en een tijd daarna. Sindsdien voelt het leven zwaarder, stroperiger, alsof alles meer moeite kost en niets meer vanzelf gaat.
Het diep ingrijpende verlies van een dierbare doet iets met je hart. Het overlijden van mijn dochter heeft mijn hart niet gebroken, maar open gescheurd. Er kwamen kieren, barsten, kleine scheuren in een hart dat gesloten was geweest. Door die kieren konden niet alleen het verdriet, het gemis en de liefde naar binnen stromen, maar ontstond er ook ruimte voor iets anders. Doordat het hart niet langer gesloten kon blijven, werd de pijn voelbaar, maar vond ook het licht de weg naar binnen. En daarmee kwam er, heel voorzichtig, meer bewustzijn.
Verlies raakt het hele systeem
Een overlijden raakt nooit alleen degene die iemand verliest, maar iedereen die onderdeel is van het gezin en de familie. Niet alleen omdat iemand ontbreekt, maar omdat niets en niemand hetzelfde blijft. Ieder gaat op zijn eigen manier verder, met zijn eigen overlevingsmechanisme. En juist daarin raken mensen elkaar vaak kwijt, terwijl ze hetzelfde verlies dragen.
In gezinnen verschuiven rollen. Kinderen gaan zorgen voor hun ouders, niet omdat ze dat willen, maar omdat ze voelen dat het systeem wankelt. Ze houden het geheel overeind en komen vaak pas aan hun eigen rouw toe wanneer er weer bedding is, wanneer ouders hun plek kunnen innemen en het verdriet kunnen dragen. Als dat niet gebeurt, blijft het kind in de zorgmodus soms jarenlang. Met alle gevolgen vandien voor hun eigen autonomie.
Een kind verliest daarbij niet alleen een broertje, zusje of ouder, maar raakt vaak ook de andere ouder(s) kwijt zoals die was. Niet omdat die ouder verdwijnt, maar omdat niets meer hetzelfde is. De ouder die overblijft is veranderd door het verlies, en dat wordt door een kind haarfijn aangevoeld. Daarmee verliest een kind niet één, maar meerdere vanzelfsprekendheden tegelijk.
Ook in de familie daaromheen werkt verlies door. Grootouders dragen vaak een dubbele rouw: om een kleinkind én om hun eigen kind. Die nabijheid kan te groot zijn om werkelijk aanwezig te blijven. Soms kunnen ze er wel zijn voor de kleinkinderen en niet voor hun eigen kind, soms andersom. Niet uit onwil, maar uit onvermogen.
Dit is wat verlies doet met het hele systeem: het gezin zelf, en de familie waar dat gezin onderdeel van is. Verbindingen veranderen, plekken verschuiven, en als niemand ziet wat er in de onderstroom gebeurt, blijft iedereen op zijn eigen manier overeind, waarbij gezonde verbinding binnen het gezin ontbreekt. Terwijl het verlangen juist is om elkaar weer te kunnen vinden.
Geen verbinding meer met jezelf
en met de ander
Waarom begeleiding bij mij
Ik weet waar ik over spreek, omdat ik het zelf heb geleefd. In 2011 overleed mijn oudste dochter Anne Marèl. Dit verlies heeft niet alleen mij geraakt, maar ons hele gezin en familie. Het heeft jaren geduurd voordat er werkelijk rust kon ontstaan. Pas nu, bijna vijftien jaar later, kan ik zeggen dat er opnieuw bedding is gekomen.
Haar overlijden heeft een grote kring mensen geraakt, en zeker ook in beweging gezet. Ook voor haar vriendinnen, jongeren op weg naar volwassenheid, was het pittig. De vanzelfsprekendheid van dat eerst oude mensen dood gaan, viel volledig weg. In die tijd heb ik een stukje op hun pad mee mogen lopen.
De afgelopen drie jaar heb ik verschillende verliessituaties doorgemaakt, waaronder het verlies van mijn gezondheid, mijn Nieuwetijdscentrum, mijn moeder en andere dierbaren.
Wat ik over verlies schrijf, komt niet zomaar uit een boekje, maar uit een lange, doorleefde werkelijkheid.
Naast mijn eigen ervaring heb ik jarenlang gewerkt binnen mijn Nieuwetijdscentrum Lichtkind Lichtvlinder. Ik heb daar dertien jaar lang de erkende beroepsopleiding Holistisch Therapeut Nieuwet Tijd ontwikkeld en gegeven. De mensen van de opleiding heb ik intensief begeleid in uiteenlopende verliessituaties naar de verbinding met zichzelf en daardoor als vanzelf met de ander.
Misschien herken je iets van jezelf in wat je hier leest. In hoe verlies doorwerkt, in hoe het je heeft veranderd, in wat nog steeds voelbaar is. Als dat zo is, nodig ik je uit om even stil te staan bij de vraag: wat heeft dit verlies met míj gedaan, en wat vraagt het nu van mij?
Wat mijn 1-op-1 begeleiding wezenlijk anders maakt
Hoe werkt het praktisch
Voel je een JA voor 1-op-1 begeleiding bij jouw innerlijke transitie?
Resoneert dit met jou? Voel je ergens vanbinnen: dit raakt mij, hier wil ik zijn, dit is mijn tijd?
Dan ben je van harte welkom om jouw volgende stap te zetten. In jouw tempo. In afstemming met jouw innerlijk weten en in een bedding van Licht en Liefde.
Voel je een ja?
→ Boek direct een sessie via de knop hieronder.
Twijfel je nog?
→ Plan een kort kennismakingsgesprek om te voelen of dit het juiste moment is.
Heb je een vraag?
→ Neem gerust contact op, ik voel graag met je mee.
De begeleiding van Nicole bracht mij stap voor stap terug in de verbinding met mezelf. Ik leerde voelen wie ik werkelijk ben en wat voor mij klopt. Van daaruit veranderden ook mijn relaties veranderden, vanzelf en zonder dat ik daar mijn best voor hoefde te doen.
Jarenlang stond ik in mijn eigen schaduw, vol overtuigingen, angsten en onzekerheden. Te perfectionistisch en bang voor kritiek. Stap voor stap leerde ik mezelf opnieuw kennen en mijn eigen plek innemen.
Glenda van Deutekom, 45 jaar
Ik ben Nicole Broers
Wat fijn om kennis te maken,
Ik ben trotse moeder van drie prachtige nieuwetijdskinderen. In 2011 overleed mijn oudste dochter Anne Marèl op 17-jarige leeftijd. Dat verlies zette alles in mijn leven en in ons gezin op scherp. Het werd het begin van mijn innerlijke reis — een weg van rouw, bewustwording en overgave.
Wat zich sindsdien ontvouwd heeft, is een dieper leven, waarin Bewust-Zijn steeds meer mijn grondtoon is. Geen zoektocht meer naar verbinding, maar het eenvoudig aanwezig zijn bij wat ís. Zelfrealisatie en transmutatie zijn daarin geen doelen, maar verschuivingen die vanzelf plaatsvinden wanneer je durft te zijn met wat is en dit volledig te omarmen.
Vanuit deze staat van bewustzijn bied ik 1-op-1 begeleiding aan. Mijn bedding is aanwezigheid: een veld van resonantie en spiegeling waarin niets hoeft en alles er mag zijn. In die ruimte kan helder worden wie jij bent voorbij je verhaal — en welke beweging zich in jou wil ontvouwen.
Wat ik bied in mijn 1-op-1 begeleiding
In mijn 1-op-1 begeleiding bied ik een plek waar verlies volledig welkom is. Niet om het te verwerken, te verklaren of achter je te laten, maar om alles er volledig te laten zijn en samen te kijken naar wat dit verlies op diepere, vaak onbewuste lagen nog meer heeft aangeraakt.
Ik bied bedding wanneer alles openligt, aanwezigheid wanneer je niet meer weet hoe je verder moet, en ruimte om te voelen wat lange tijd niet gevoeld kon worden, zonder dat je ergens naartoe hoeft.
In mijn begeleiding kijken we naar de doorwerking van verlies in het hele systeem. In je lichaam, in je emoties, in je relaties, in je gezin en in het familiesysteem waar je deel van uitmaakt. Oude pijn, patronen, dynamieken en overlevingsmechanismen worden zichtbaar, niet omdat het verlies dit veroorzaakt, maar omdat het niets meer toedekt.
Ik werk zonder stappenplannen of oplossingen. Alles wat zich aandient mag er zijn: verdriet, boosheid, schuld, schaamte, liefde, leegte en verlangen. Juist daar waar niets hoeft te worden opgelost of veranderd, ontstaat ruimte en kan beweging op gang komen.
Mijn begeleiding ondersteunt je om opnieuw verbinding te maken met jezelf en van daaruit met de ander. Niet door terug te gaan naar hoe het was, maar door verder te leven mét wat is geweest. Zodat het leven zich opnieuw kan ontvouwen, in jouw tempo en op een manier die werkelijk bij jou past.
Een beweging van overleven naar leven.